Op de laatste dag van 2023 laat ik mijn gedachten dwalen over mijn vage goede voornemens van dat jaar. De herinneringen vervagen, maar mijn hond Baya blijkt mijn onverwachte gids. Tijdens onze dagelijkse wandelingen, weer of geen weer, ruimt de chaos in mijn hoofd op en ontstaan plotseling heldere ideeën.
Weg met starre voornemens voor het nieuwe jaar! In plaats daarvan voel ik een diep verlangen opborrelen – niet langer gefocust op beperkingen (zoals minder willen snaaien), maar gedreven door het streven naar energie en het afscheid van die eeuwige vermoeidheid.
Ik omarm het pad van gezondheid dat ik hiermee uitstippel, zonder mij te focussen op wat ik niet meer mag! Want alles wat je aandacht geeft groeit. Dus als je iets niet mag van jezelf, stijgt dat verlangen nog hoger! Ik kies er in 2024 voor om mij energieker te voelen, en geloof erin dat ik zelf aanvoel welke dingen ik dan wél moet doen!
Welk diep verlangen voel jij voor komend jaar?